Τα ξωκκλήσια μας

Το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής στον κάτω μαχαλά, χρονολογείται πριν τον δέκατο ένατο αιώνα, με τελευταία αναστήλωση το 1848 από τον πρωτομάστορα Γιώργο Σταμάτη. Οι παλιές εικόνες είναι σύγχρονες (του ιδίου ζωγράφου) των εικόνων του παλαιού Αγίου Νικολάου και του ομωνύμου ναού της Αμπελακιώτισσας (κατά πληροφορία των Ανδρ. Σκαλτσά και Παπαθεοδόση Σκαλτσά), δηλαδή ανάγονται στο 1750 (βλέπε Αθ. Παλιούρα «Βυζαντινή Αιτωλοακαρνανία», Αθήνα 1985). Στον 19^ο αιώνα η Αγ. Παρασκευή κατά διαστήματα ήταν έδρα χωριστής ενορίας.

Το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, στον επάνω μαχαλά, χτίστηκε το 1893, με πρωτοβουλία των Ιωαν. Παπασταύρου και Δημ. Σκαρλάτου (πατέρα του Ολυμπιονίκη Κων. Σκαρλάτου).

Τα νεώτερα της Αγ. Τριάδος στην ομώνυμη θέση με τελευταία αναστήλωση το 1962, της Αναστάσεως του Χριστού στο Νεκροταφείο που ανηγέρθη με πρωτοβουλία του μακαριστού ιερέα Θεοδοσίου Σκαλτσά το 1971, του Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου στις Αλαταρές που έγινε το 1976 με δαπάνη του Ιω. Φινινή σε αντικατάσταση ερειπωμένου εκκλησιδίου, του Αγίου Δημητρίου δίπλα από ερείπια ομωνύμου χτισμένο περί το 1980 από τον Χρ. Οδ. Κοκοτάκη, του Προφήτου Ηλία στα Παλιοβάθια χτισμένο το 1996 από την οικογένεια Ανδρέα Σαλούρου, της Αγίας Σοφίας στους Κοτίνηδες που χτίστηκε στα ερείπια αρχαιοτέρου το 2001 από την Αγλαΐα Παναγ. Αρ. Γκολιά στη μνήμη του συζύγου της.

Τα ερείπια των ναΐσκων Άη-Θανάση, Άη-Δημήτρη, Παλαιοπαναγιάς στις ομώνυμες τοποθεσίες και του Αγ. Γεωργίου στις Μάντρες. Η λειτουργία των χάνεται στην Τουρκοκρατία (δεν βρήκαμε σχετικές αναφορές).